कारुण्य आज माझ्या हृदयात साठलेले 

अश्रू रुपात सारे डोळ्यांत दाटलेले

चुकवून जात मीही दिसता मवाली

पण नेमके मला ते धरण्यास धावलेले

घेतो शिवून ओठा अन्याय सोसताना

अन् हुंदके उरीचे कण्हण्यास भावलेले

सगळी बनेल दुनिया भोळा म्हणून फसतो

तेथे किती शिकारी  लुटण्यास थांबलेले

समजून वाग 'सागर' येथील माणसांशी

मोहात गुंतवोनी जगण्यास बांधलेले

#. सागर प्रकाश